Je merkt het vaak pas als er opeens rust is. Als je vakantie hebt of even geen werk. De eerste weken nadat ik vorig jaar vertrok bij mijn oude werkgever, merkte ik dat ik echt moest afkicken. Ik had als ondernemer de tijd voor rust. Maar ervaarde vaak een soort onrust. Als je niet meer continue aan het doen bent, dan valt opeens van alles op, wat eerder onopgemerkt bleef. In een periode van stress neem je daar ook vaak de tijd niet voor even niets hoeven.
Angsten bij lichamelijke klachten “we worden oud…” en de onzekerheid over de toekomst “verdien ik wel genoeg…” En voor die gedachtes nam ik alle tijd. Ik had toch niets anders te doen. En met bijbehorende gevoelens kunnen die gedachtes je dan weer heel druk bezighouden…
De laatste minuut van een meditatie tijdens een training, sluit ik vaak af met de zin: “En dan kun je nu de laatste minuten nog even zitten, gewoon zijn, niets hoeven doen.”
Hoe fijn is het als je dat dus niet alleen die laatste minuten van een oefening ervaart, maar gewoon gedurende de dag.
Natuurlijk zijn er dingen die gedaan moeten worden. Sociale activiteiten, werk, de boodschappen, ook af en toe de tijd nemen om na te denken over loopbaan of iets anders.
Wat ik vaak merk als ik in de doe modus zit, dat het heel erg moeilijk is om te schakelen naar zijn. Het liefst pak ik dan gelijk het volgende klusje op. Ik zie dan ook overal klusjes… En ik ga door en door, zonder me nog af te vragen of het nog nuttig is. Dit is echt een soort oerinstinct dat je met acties kunt overleven. En tegelijk ook een verslaving, omdat het afronden van een actie je een goed gevoel geeft. Maar dat is vaak tijdelijk.
Door maar actie na actie te doen, merk ik dat ik steeds minder tegen prikkels kan of moe word. En doe ik, koop ik, eet ik, etc misschien dingen die ik helemaal niet nodig hebt. Van een gedachte, komt een gevoel of een actie, een emotie, een gedachte, etc. En zo gaat het maar door…
Even mogen zijn
Zijn is eigenlijk iets meer dan niets doen. Het is een houding waarmee je bent in het moment, ervaart hoe het nu is, openstaat voor wat komt, zonder streven. Die houding geeft je ook op langere termijn een goed gevoel. Je lichaam en hoofd komen tot rust. Je hebt ruimte en energie om nieuwe dingen op te pakken als die op je pad komen. En je herkent ook als je iets even kunt laten.
Zijn is met je aandacht in het nu zijn. Voelen hoe het met je gaat. Fysiek, mentaal en emotioneel. Door bewust tijd te nemen gedurende de dag, merk je dat je hoofd meestal wat rustiger wordt. Door bijvoorbeeld op te merken hoe je loopt of door echt een langere meditatie oefening te doen.
De blog is vanuit mijzelf geschreven. Misschien herken je dit ook. Even mogen zijn! Niets hoeven doen. Soms best lastig. Zeker nu! Maar zo behulpzaam en prettig als het lukt!
Door tijd te nemen voor mezelf en de oefeningen maakte onrust plaats voor rust. En dan ontstaat ruimte voor ontspanning en bewuste keuzes. Ondanks alles: Ruimte voor geluk!
